tag:blogger.com,1999:blog-87717315656862995192024-03-05T07:15:01.349+01:00Przyjemności<i>Raindrops on roses and whiskers on kittens,
bright copper kettles and warm woolen mittens,<br>
brown paper packages tied up with strings,
these are a few of my favorite things.<br> </i>[The Sound of Music, My favourite things]<br><br>Unknownnoreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-42325884750868094272009-02-03T23:24:00.004+01:002009-02-03T23:38:38.400+01:00MuffinkiNiewiele jest rzeczy milszych, niż wbicie zębów w puszystą, pachnącą, jeszcze ciepłą babeczkę. Miłe jest też pieczenie babeczek o jedenastej wieczorem. I zjadanie z przyjaciółmi.<br /><br />Parę dni temu popełniliśmy z P. te babeczki, których złociste wspomnienie załączam.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL1sBw-rEyiQXWCT4Vyw1DkLzaDpoQyWFkbTRniV0PARVfdcO69aJjkFPi86JsF-Kw_lXIXfGdj3dNylyHuJCVX5O1ftMsAGeVAjVzxMzRq1NPyNWEXTsRRBl1aF97nhLgEfSVK8T-VQo/s1600-h/muffiny.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL1sBw-rEyiQXWCT4Vyw1DkLzaDpoQyWFkbTRniV0PARVfdcO69aJjkFPi86JsF-Kw_lXIXfGdj3dNylyHuJCVX5O1ftMsAGeVAjVzxMzRq1NPyNWEXTsRRBl1aF97nhLgEfSVK8T-VQo/s400/muffiny.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298703814032018082" border="0" /></a>Przepis z forum <a href="http://www.cincin.cc/index.php?showtopic=18995">CinCin</a>.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-3145976515196653882008-11-01T23:42:00.008+01:002008-11-02T00:57:53.745+01:00Święto ZmarłychZapytacie - co przyjemnego w Święcie Zmarłych? Ano spacery po cmentarzach. Energia tłumu. Słońce i ciepło - mimo listopada. Piękne światła nocą i ten specyficzny, wyjątkowy zapach zniczy, liści i nie wiem czego jeszcze.<br /><br />Łaziłam dziś po cmentarzach i robiłam zdjęcia, zobaczcie:<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV4NB62eQiuWVP5PiFrWJtGp4tmopJui4jQUBZFy0vWdd8SECmBobp2-7AtFYVMkJocxcJhZw6su-wqF5L4QeybKuPfHKyaL_6-VgmHDLUEnUJkczwDwjMIQBnbcZwX9M3gCB9NoPDQw0/s1600-h/img_0518.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV4NB62eQiuWVP5PiFrWJtGp4tmopJui4jQUBZFy0vWdd8SECmBobp2-7AtFYVMkJocxcJhZw6su-wqF5L4QeybKuPfHKyaL_6-VgmHDLUEnUJkczwDwjMIQBnbcZwX9M3gCB9NoPDQw0/s400/img_0518.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263829885551291602" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtOR2DNClPGiHe8r4_151N8ppNCcE0ETkUH1HpxTVmgPVToDg9pEyDJSIb8SxszOr6-MHXG_LiyfFSTZfr6K4poXfAeMNQGKfOwZqoLeHUz0fai2JR7trhAX9qm0jv0s-ibENRCrltk7s/s1600-h/img_0510.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 259px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtOR2DNClPGiHe8r4_151N8ppNCcE0ETkUH1HpxTVmgPVToDg9pEyDJSIb8SxszOr6-MHXG_LiyfFSTZfr6K4poXfAeMNQGKfOwZqoLeHUz0fai2JR7trhAX9qm0jv0s-ibENRCrltk7s/s400/img_0510.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263829492642961426" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4N85uhFCWUIQleIyE1aZAQwQ0Cg-rjUvLd7ciG0iurir54paaC602xILM30FtRxr_9wpLv2pSGYOGu5AYo-JYvV8pc7jTjsBBEvOqKaFy0_5ZxmUaxx3XqNHLbUGfcZZtb7bADY_eWn0/s1600-h/img_0513.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 267px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4N85uhFCWUIQleIyE1aZAQwQ0Cg-rjUvLd7ciG0iurir54paaC602xILM30FtRxr_9wpLv2pSGYOGu5AYo-JYvV8pc7jTjsBBEvOqKaFy0_5ZxmUaxx3XqNHLbUGfcZZtb7bADY_eWn0/s400/img_0513.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263829654354485586" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx55BznFz4Qz5jWVkp8F0LrjAsjiEDs3mud8go1eYHi3WoifjodqPrCP2g-X5_XJfJmv9nLa7-thu6BGwYuq7LuUluddD8s86d_AFDKkjzHmwhLAgQFoftfUfZRO8tgnc_N_WZ1lU0MH8/s1600-h/img_0585.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx55BznFz4Qz5jWVkp8F0LrjAsjiEDs3mud8go1eYHi3WoifjodqPrCP2g-X5_XJfJmv9nLa7-thu6BGwYuq7LuUluddD8s86d_AFDKkjzHmwhLAgQFoftfUfZRO8tgnc_N_WZ1lU0MH8/s400/img_0585.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263830221414147650" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNpHQDFvMaBcQ44j9BPwf44cM9O1NtWDzX6_eIwLsBAnyiTcZ0PF6BvpPe46dnpduRxyE714nq5ZEUltOk8CdzOClaBEQmZ9AnPOgnvkPLuv3UK4GDEV56_3ki3GQ711-Ax9Bo-Rbeeb4/s1600-h/img_0642.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNpHQDFvMaBcQ44j9BPwf44cM9O1NtWDzX6_eIwLsBAnyiTcZ0PF6BvpPe46dnpduRxyE714nq5ZEUltOk8CdzOClaBEQmZ9AnPOgnvkPLuv3UK4GDEV56_3ki3GQ711-Ax9Bo-Rbeeb4/s400/img_0642.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263830791288330978" border="0" /></a>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-51155021937438105972008-07-04T16:45:00.005+02:002008-07-04T16:55:57.207+02:00Znów radość z Desire to Inspire.<div><span style="font-family:arial;">Nie da się ukryć, jest to coś przepięknego i doskonale pasowałoby do poprzedniego zdjęcia. Stoliki przypominają mi kamienie w ogrodzie zen, reszta - znów ukochane domy z Tatooine. Bambusy okalają patio, ograniczają jego przestrzeń, oddzielają je od ogrodu, wyznaczając prywatną, intymną przestrzeń. Fantastyczne połączenie wnętrza domu z ogrodem, a do tego kominek-cudo.</span></div><div><span style="font-family:arial;"></span> </div><div><span style="font-family:arial;">W każdym razie z przyjemnością usiadłabym tam i patrzyła w płonący wieczorem ogień...</span></div><br /><div></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5219171311318176018" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEBCuHxe3Btxm-9dGBZS92scxx09zni-kF1ySIn6Zo4rKqN5hu-J2Rx9OEjuyTX_wEZbWLMRWrET9ihfA973eBStuGqQQOcOwe7x3QooH0Yz4wtlqG0IMHTJxR1nVDR0EQS1idqo_SL58/s400/2635930292_5816218c6c.jpg" border="0" /><span style="font-family:arial;">To wnętrze - niewnętrze zaprojektowali architekt William Hefner i projektant wnętrz Kazuko Hoshino.</span><br /><div></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-59440217726943096302008-06-29T01:11:00.005+02:002008-06-29T01:18:13.367+02:00Cointreau Tonic<span style="font-family: arial;font-family:arial;" >Na imprezie z okazji urodzin koleżanki z pracy poznałam bardzo przyjemnego drinka. Nazywa się Cointreau Tonic i składa się z tych właśnie płynów w nieznanej mi proporcji (ale więcej toniku), polanych na kostki lodu i doprawione cytryną. Wygląda mniej więcej tak: (zdjęcie ze strony www.bartime.de)</span>, a smakuje słodko-gorzko, bardzo świeżo i letnio. <br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDwJ8At-tcQGGP2JQKIRmjT7iDt0c9U9_L3Vk3g8ubgc7mK5VRCh2ekuWhWL02BE-4Mh1XdwPGiLJUuWGXGlObqzwZJ0hVABlF7sSLt7sufgm9UqbwjycuLoXTupy-DzXOFz5__8lsdDE/s1600-h/cointreau-tonic_web.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDwJ8At-tcQGGP2JQKIRmjT7iDt0c9U9_L3Vk3g8ubgc7mK5VRCh2ekuWhWL02BE-4Mh1XdwPGiLJUuWGXGlObqzwZJ0hVABlF7sSLt7sufgm9UqbwjycuLoXTupy-DzXOFz5__8lsdDE/s400/cointreau-tonic_web.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5217074855413236418" border="0" /></a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-42516015843285388752008-06-27T11:04:00.008+02:002008-06-27T11:32:17.019+02:00W pracy w piątek...<span style="font-family:arial;">...można doznać nagłej i zgoła niespodziewanej radości, kiedy <a href="http://ladnerzeczy.net/">Evva </a>pokaże na blipie przepiękne wnętrza z bloga </span><a href="http://desiretoinspire.blogspot.com/"><span style="font-family:arial;">Desire to Inspire</span></a><span style="font-family:arial;">. Takie coś na przykład budzi radość i pragnienie ucieczki poza miasto, gdzie można w niedzielę zwinąć się w kłębek przy oknie i poczytać.</span> <span style="font-family:arial;">Zwróćcie uwagę na wykończenie ścian - delikatny, satynowy połysk, a kanty lekko wyokrąglone. Przypomina mi to zarówno nory Hobbitów (<em>nory z wygodami</em>), jak organiczne domy na planecie Tatooine.</span><br /><span style="font-family:Arial;"></span><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5216487371406324786" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlOpPNKgs_pysaOuWebYdWIIiTXdOoHuY_Km-C2EJymO_puOCmswhkGFNhHMLU8y8-12DqFfcBdoIkItGkNgRfer6ycLEa2xZVdXQxrLcwcTchrZcngbFud4l2pTBv_YZ75kpjeMSDQAM/s400/33%5B1%5D.png" border="0" /><span style="font-family:arial;">[źródło: desiretoinspire.blogspot.com, wnętrze zaaranżował </span><a href="http://www.paulfortune.com/"><span style="font-family:arial;">Paul Fortune</span></a><span style="font-family:arial;">]</span><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTEMZQrp67RExvuDpIUiL6xizmmy01_ekwI_rCbbjlIMBOJDucqCpSj9OYq4h7JonPsD6-tmGoPK8SIALjfZ-Rqv-5sVVJBn0jgAgZULvbHg4jvvHn00rsH5x4yqYe8Drdycx1gALhyiC4/s1600-h/33.png" target="blank"></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTEMZQrp67RExvuDpIUiL6xizmmy01_ekwI_rCbbjlIMBOJDucqCpSj9OYq4h7JonPsD6-tmGoPK8SIALjfZ-Rqv-5sVVJBn0jgAgZULvbHg4jvvHn00rsH5x4yqYe8Drdycx1gALhyiC4/s1600-h/33.png" target="blank"></a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-62382149329872521032008-05-09T00:34:00.006+02:002008-06-27T11:30:13.832+02:00O kredkach<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTuh2XelSDunjq-wPQB4py_Al8U0hwgUH7stG5zJMK-xzMXHUUHLwQj3Z5uwcDvZp4KVNqmSgA9gMOSFNmAaCfpYJ6HBJUl4fY1lJGTojm-6Y5T7ItSVs8_jkY9kbUeogfInX-PIkQLCY/s1600-h/800px-Colored_pencils_chevre.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5198144353062786930" style="FLOAT: left; MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; CURSOR: pointer" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTuh2XelSDunjq-wPQB4py_Al8U0hwgUH7stG5zJMK-xzMXHUUHLwQj3Z5uwcDvZp4KVNqmSgA9gMOSFNmAaCfpYJ6HBJUl4fY1lJGTojm-6Y5T7ItSVs8_jkY9kbUeogfInX-PIkQLCY/s200/800px-Colored_pencils_chevre.jpg" border="0" /></a><span style="font-family:arial;">Nie wyobrażacie sobie, jaką sobie niedawno zrobiłam przyjemność. Kupiłam sobie kredki. Dwanaście kredek w ślicznych kolorach (jest nawet cielista i najpiękniejsza na świecie karminowa). Cóż zrobiłam z kredkami? Oczywiście zaczęłam rysować.</span><br /><br /><span style="font-family:arial;">Rysunki moje da się podzielić na dwie kategorie: z linijką i bez linijki. Jeśli użyję przymiaru wzdłużnego, mogę narysować nawet prostą kreskę. Bez niego pozostaje mi radosna twórczość, czyli "nawet prostej kreski nie umiem narysować". Z rysowaniem jest zupełnie jak z siatkówką. Uwielbiam grać w siatkówkę. To fantastyczna sprawa. Niestety, kompletnie nie umiem tego robić.</span><br /><br /><span style="font-family:arial;">Jest jednak metoda. Pamiętacie te niewielkie książeczki z dzieciństwa? Z obrazkami, którym nie brakuje nic, oprócz kolorów? Właśnie. Kolorowanki. Z początku wstyd mi było nawet mówić o tym, że lubię kolorować obrazki, ale przecież to lubię. Wpisanie w wyszukiwarkę hasła "coloring pages", a jeszcze lepiej "adult coloring pages" daje mnóstwo wspaniałych możliwości. Są obrazki historyczne, są proste kolorowanki z kilku elementów, są proste i skomplikowane mandale, są nawet obrazki dla fanów golizny. Dla fanów Gwiezdnych Wojen, Harrego Pottera, historii Anglii, Disneya, buddyzmu - dla każdego jest kolorowanka.</span><br /><br /><span style="font-family:arial;">Bo kolorowanie to prawdziwa przyjemność.</span>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-92028526484410558222008-02-11T12:57:00.000+01:002008-02-11T14:34:19.157+01:00Rozterki to też przyjemność...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxEqhcRAzXQZpESuli-YV7bw8JVudL6yEf7QKPAnG40nC7sK0Wo4C5mAzQGOYdkQH-g641WclW-MsAXgJI10eGjO4kWF5aJyuGgUTIfokVPSh89p1urgMzTsBTJePufe6P-ET1jcR8Diw/s1600-h/cleancotton.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5165715102687367426" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxEqhcRAzXQZpESuli-YV7bw8JVudL6yEf7QKPAnG40nC7sK0Wo4C5mAzQGOYdkQH-g641WclW-MsAXgJI10eGjO4kWF5aJyuGgUTIfokVPSh89p1urgMzTsBTJePufe6P-ET1jcR8Diw/s200/cleancotton.jpg" border="0" /></a> ...o ile dotyczą czegoś miłego. Pokazywać Wam zdjęcia różnych rzeczy, czy jednak nie? Mam argumenty za i przeciw, ale argumenty <em>za</em> przeważają. No bo owszem, kryptoreklama. Ale nawet bez obrazka, jeśli napiszę o tym, będzie tak samo. A obrazki są miłe, więc proszę:<br /><br /><div>Zakochałam się w tym zapachu. Jest rewelacyjny, cudny, przywodzi na myśl piękny dzień, świeżutkie pranie, koszulki schnące w kwadrans na słońcu, domek na przedmieściach - och, mogłabym tak długo wymieniać i wymieniać. </div><br /><p>W ogóle lubię ładne zapachy i pachnące świece. Pięknie pachnące, duże i ciepłe przestrzenie to zdecydowanie to, co lubię. I świece pachnące cynamonem, kawą, egzotycznymi owocami - ale nigdy czekoladą. Nie wiedzieć czemu bowiem cokolwiek, co ma pachnieć czekoladą, musi nią być.</p><p>Pewnych rzeczy po prostu nie da się niczym zastąpić... </p>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-54347567073985242502008-01-30T17:27:00.000+01:002008-02-06T17:10:38.529+01:00Bananowo, pomarańczowo...Zupełnie niespodziewanie udało mi się zrobić coś bardzo dobrego i wyjątkowo prostego. Zachciało mi się koktajlu bananowego (standard: połamanego na kawałki banana zalewam mlekiem i miksuję). <em>Out of the blue</em>, dolałam do tego soku pomarańczowego. Powinno się wszystko zwarzyć, o czym pomyślałam oczywiście tę sekundę za późno, ale się nie zwarzyło. Jest świeże, owocowe i słoneczne.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-16056659863856419602008-01-30T17:16:00.000+01:002008-01-30T17:57:05.940+01:00No ładne rzeczy!Zdaje się, że już to pisałam, ale mamy się tu zajmować przyjemnościami. Jedną z większych są prace Ewy Dacko. Ewa tworzy przepiękną biżuterię i ciepły, urokliwy decoupage. Tak naprawdę to wszystko, czego dotknie, staje się piękne i pełne radości.<br /><br />Do niedawna jej prace można było podziwiać na forum rękodzielniczym i blogu, teraz działa już nowa strona Ewy - <a href="http://www.ladnerzeczy.net/">http://www.ladnerzeczy.net/</a> - galeria biżuterii autorskiej i rękodzieła. Oglądajcie, zachwycajcie się...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8771731565686299519.post-33296695165887326432008-01-26T00:23:00.001+01:002008-01-28T23:37:31.056+01:00Cynamonowe herbatniki o siódmej rano.<div class="entry"> <div class="snap_preview"><p>Jak do tego doszło, że piekłam cynamonowe herbatniki o siódmej rano? To długa historia. Długa, bo obejmuje właściwie ostatnie siedemnaście lat.</p> <p>Zaczęło się od tego, że jako trzynastolatka byłam zwolniona z WF. Tak się złożyło i nie będę o tym pisać, bo historia cynamonowych herbatników wydłużyłaby się z lat siedemnastu do blisko trzydziestu.</p> <p>W mojej szkole osoby zwolnione z WF spędzały tę lekcję na sali gimnastycznej lub w szatni. Na potworną nudę tych godzin było parę sposobów. Można było odrabiać lekcje, szwendać się nielegalnie po korytarzach, ganiać po szkole i zaglądać do innych klas, urywać się do pobliskiej Agrykoli albo czytać. Osobiście najczęściej wybierałam to ostatnie.<br /></p><p>W tym okresie nosiłam w torbie dwie książki: jedna z nich to było coś, co akurat dorwałam (literatura dziewczęca, lektury szkolne, ponadprogramowe książki tzw. poważne, literatura podróżnicza i jakieś amerykańskie opowieści), a druga stanowiła zbiór żywotów świętych. Dlaczego? Nie mam pojęcia, z niewiadomych powodów fascynowały mnie soczyste opisy moralnych i fizycznych cierpień męczenników. Żywoty świętych czytałam w szatni dziewcząt, gdzie oprócz swetrów, dezodorantów w sprayu, butów i plecaków leżało cudowne, zakazane dobro: kolorowy miesięcznik <i>Dziewczyna</i>.</p> <p>Jasne, że nie wolno mi go było czytać. Niejedna próba uzyskania go od mojej Rodzicielki spełzła na niczym. Niemieckie pisemka drukowane na cienkim papierze odmóżdżają bowiem trzynastoletnie panienki i kierują ich myśli w stronę nieodpowiednich dla ich wieku tematów: hucznych imprez, kosmetyków kolorowych i współżycia płciowego. Absolutnie nie wolno mi było czytać <em>Dziewczyny</em>. Ale cóż czynić, skoro leżała tak kusząco tuż obok mnie, na swetrze pięknej Doroty?</p> <p>Ze świata czternastolatek, które umierają za swoje przyobiecane Zbawicielowi panieństwo, przeniosłam się więc niepostrzeżenie do świata czternastolatek porzucających owoż panieństwo w wakacyjnym namiocie jakiegoś Rysia czy Zdzisia.</p> <p>Pośród barwnych obrazków moją uwagę przykuł artykuł o tym, jak to fajnie jest zaprosić kumpelki na imprezkę i podać im samodzielnie upieczone, cynamonowe ciasteczka. Wyciągnęłam więc notes i spisałam przepis, którym posłużyłam się pierwszy raz jeszcze tego samego popołudnia.<br /></p> <p>A potem poszło szybko: liceum, studia, pierwsza praca, druga praca - i oto nadszedł dzień, kiedy kolega z pracy wyświadczył mi przysługę i zrewanżowałam mu się miską cynamonowych ciasteczek:</p> <p>1 szklankę mąki,</p> <p>0,5 szklanki cukru pudru,</p> <p>1 jajko,</p> <p>dużo cynamonu,</p> <p>szczyptę soli</p> <p>i dwie duże łyżki masła roślinnego</p> <p>mieszam w miseczce i wyrabiam. Jeśli nie ma czasu na wałkowanie i wycinanie, zwijam po prostu w wałek o grubości 3-4 cm i po pięciu minutach w zamrażarce kroję na półcentymetrowe plasterki. Piekę w 200 stopniach przez 15 minut, przy czym pierwsza partia zawsze piecze się nieco dłużej, niż kolejne.</p> <p>Uwaga: nie opłaca się ich robić z jednej porcji…</p> </div> </div>Unknownnoreply@blogger.com0